Pentacarinat Fl Lyoph Iv/im 5x300mg

Pentacarinat® is een geneesmiddel op basis van pentamidine. Het kan gebruikt worden voor de behandeling en het voorkomen van een longontsteking veroorzaakt door Pneumocystis carinii of voor de behandeling van slaapziekte.

• Behandeling van pneumonieën veroorzaakt door Pneumocystis carinii, en meer bepaald in gevallen waar het tegenaangewezen is om cotrimoxazole aan te wenden of in gevallen waarbij deze stof gefaald heeft.
• Om recidieven van Pneumocystis carinii pneumonie tegen te houden of uit te stellen
• Tweede keuze in de behandeling van de hemolymfatische fase van de slaapziekte veroorzaakt door Trypanosoma gambiense

Pentamidine is werkzaam tegen protozoa door tussenkomst in de omzetting van DNA en folaat en door remmen van de aanmaak van RNA en eiwitten.

Elke injectieflacon bevat 300 mg pentamidine isethionaat als actief bestanddeel, overeenkomend met 172,4 mg pentamidine base.

Hulpstoffen:

• geen -

Gebruikt u naast PENTACARINAT nog andere geneesmiddelen, of heeft u dat kort geleden gedaan of bestaat de mogelijkheid dat u in de nabije toekomst andere geneesmiddelen gaat gebruiken ? Vertel dat dan uw arts of apotheker. Dat geldt ook voor geneesmiddelen waar u geen voorschrift voor nodig heeft.

• Bij gelijktijdig gebruik van foscarnet (middel tegen virussen) kan het calciumgehalte in uw bloed sterk dalen (hypocalciëmie).

• Als u gelijktijdig geneesmiddelen gebruikt die een invloed hebben op het hartritme dan verhoogt dit het risico op hartritmestoornissen. Dit geldt bijvoorbeeld voor fenothiazines (middelen tegen geestesziekten), tricyclische antidepressiva (middelen tegen depressie), terfenadine en astemizol (middelen tegen allergie), erythromycine en quinolone-antibiotica (antibiotica), halofantrine (middel tegen malaria).

• Gebruik niet gelijktijdig middelen die giftig zijn voor de nieren zoals amfotericine B (antibioticum) of foscarnet (middel tegen virussen).

• Als u didanosine of zalcitabine (geneesmiddelen tegen virussen) samen met PENTACARINAT (via toediening in de aderen) gebruikt, dan verhoogt de kans op alvleesklierontsteking.

1. MOGELIJKE BIJWERKINGEN

Zoals elk geneesmiddel kan ook PENTACARINAT bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.

Zeer vaak voorkomende bijwerkingen (bij 10 of meer op de 100 patiënten):

• na toediening in de spieren of aders: o verhoogd stikstofgehalte in uw bloed (azotemie) o onvoldoende werking van de nieren, bloed in de urine (macroscopische hematurie) o reacties op de plaats van inspuiting: ongemak, pijn, verharding, abces of afsterven van spierweefsel (dit kan meerdere maanden duren)

Vaak voorkomende bijwerkingen (bij 1 tot 10 op de 100 patiënten):

• na toediening in de spieren of aders: o bloedafwijkingen met vermindering van de witte bloedcellen, rode bloedcellen en/of bloedplaatjes (leukopenie, anemie, trombocytopenie). o te weinig suiker in het bloed (hypoglycemie) soms met stuipen en coma o te veel suiker in het bloed (hyperglycemie) o te weinig calcium of magnesium in het bloed o te veel kalium in het bloed o plotselinge bewusteloosheid, duizeligheid, te lage bloeddruk, blozen o misselijkheid, braken, smaakstoornissen o abnormale leverfunctietesten o huiduitslag

• na toediening via de luchtwegen (inhalatie): o hoest, kortademigheid, piepende ademhaling, kramp van de luchtpijptakken vooral bij patiënten die roken of astma hebben; deze bijwerkingen kunnen voorkomen worden door vooraf een geneesmiddel te gebruiken dat de luchtwegen openzet (bronchodilator). o smaakstoornissen, misselijkheid

Zelden voorkomende bijwerkingen (bij 1 tot 10 op de 10 000 patiënten):

• na toediening in de spieren of aders: o afwijkingen in het hartritme (artimieën, verlenging QT interval) o ontsteking van de alvleesklier

• na toediening via de luchtwegen (inhalatie): o longontsteking (eosinofiele pneumonie)

Zeer zelden voorkomende bijwerkingen (bij minder dan 1 op de 10 000 patiënten):

• na toediening via de luchtwegen (inhalatie): o heel snelle hartwerking (Torsade de pointes)

Bijwerkingen waarvan de frequentie niet bekend is:

• na toediening in de spieren of aders: o zwelling van het gezicht, anafylactische shock (plotse vaatverwijding door een ernstige overgevoeligheidsreactie) o tinteling van de extremiteiten evenals een verminderd gevoel rondom de mond en het gezicht (deze verdwijnen na het beëindigen of onderbreken van de behandeling) o heel snelle hartwerking (Torsade de pointes) o vertraagde werking van het hart o ernstige overgevoeligheidsreactie met koorts, rode vlekken op de huid, gewrichtspijn, ... (Steven-Johnson syndroom) o ernstige spierziekte na toediening in de spieren (rhabdomyolyse)

• na toediening via de luchtwegen (inhalatie): o onvastheid, duizeligheid, te weinig suiker in het bloed (hypoglycemie), te lage bloeddruk o zwelling van het gezicht, anafylactische shock (plotse vaatverwijding door een ernstige overgevoeligheidsreactie) o vertraagde werking van het hart o ophoping van lucht of gas in de borstholte (pneumothorax) o plotse ontsteking van de alvleesklier o huiduitslag o onvoldoende werking van de nieren o koorts, verminderde eetlust, vermoeidheid

Overgevoeligheid voor pentamidine of voor één van de in "Samenstelling" vermelde hulpstoffen.

Pneumonieën door Pneumocystis carinii

• 4 mg per kg lichaamsgewicht, éénmaal daags, gedurende 14 dagen, en bij voorkeur via een I.V. druppelinfuus.
• De toediening per aërosol gebeurt 1 tot 4 maal per maand met een dosis van 150 à 300 mg per zitting van 30 minuten
• Men maakt gebruik van een oplossing bekomen met 6 ml water voor injecties toe te voegen aan 300 mg poeder. Als men maar 150 mg wil geven, dan neemt men de helft daarvan (3,1 ml) en men voegt water toe tot een volume van 6 ml. Deze oplossing brengt men over in een vernevelaar

Trypanosomiasis

• 4 mg per kg lichaamsgewicht, éénmaal per dag of éénmaal om de twee dagen en dit in totaal 7 à 10 keren, hetzij diep I.M. hetzij via een langzaam lopend I.V. infuus